หากความรักที่ศรัทธา
เปรียบเสมือนแค่เข้ามา ผ่านไปดั่งฤดูกาล
จดจำไว้เพื่อลาจาก เมื่อวันนั้นถึงเวลา
เธอจะหายไปไม่ย้อนมา
แม้ฉัน จะเข้าใจแล้วทุกๆ อย่าง
แต่ไม่เคยมีเลยสักทาง
ที่จะหยุดให้เธอไม่ไป
อ้อนวอนไปกับสายลม
ช่วยพัดเธอคืนย้อนมาก่อน
ให้เธออยู่ตรงนี้ต่อ
ต่อไปได้ไหม
แล้วความรักที่มีก็หาย
ผ่านเมฆฝนและลมที่พัดตามกาลเวลา
โลกใบนี้ก็ยังคงหมุนวนความคิดถึงให้ผ่านมา
ว่าเธอนั้นได้ผ่านไป
แม้ฉัน จะเข้าใจแล้วทุกๆ อย่าง
แต่ไม่เคยมีเลยสักทาง
ที่จะหยุดให้เธอไม่ไป
อ้อนวอนไปกับสายลม
ช่วยพัดเธอคืนย้อนมาก่อน
ให้เธออยู่ตรงนี้ต่อ
ต่อไปได้ไหม
หวังให้เธอรู้สึกเหมือนเมื่อวาน
(ลองนึกถึงวันที่ดี)
หวังให้เธอนั้นเก็บทุกๆ อย่าง
(ฉันเชื่อว่าเธอยังมีอยู่)
หวังให้เธอหันกลับย้อนคืนมา
(แค่มันคงไม่มากพอ)
หวังให้ลมช่วยปลอบช่วยพัดพา